افزودنی پلیمری چیست : به ماده ای که برای تغییر خصوصیت پلیمر به آن زده میشود افزودنی پلیمری گفته میشود. به طور کلی انواع پلاستیک از پلیمر های مختلفی تهیه میشوند. برای تغییر ویژگی های پلاستیک ها باید از افزودنی های پلیمری استفاده شود. باید از مواد خاصی استفاده کرد. این مواد در هنگام ساخت و فرآیند پلیمریزاسیون به درشت مولکول ها زده میشود. این افزودنی ها خصوصیات خاصی را به پلاستیک های تولید شده از طریق تغییر ساختار این پلیمر ها میدهند.
معرفی افزودنی های پلیمری :
ویژگیهای ذاتی مواد گاهی اوقات برای رسیدن به مشخصات عملکرد مورد انتظار یا متناسب با محدودیتهای تولید نیست. در این صورت از مواد افزودنی های پلیمری برای تغییر خواص پلاستیک استفاده میکنیم. این مواد برای تصحیح خواص فراوردههای پلیمری به کار میروند. اصلاح خواص سطحی یک پلاستیک یا الاستومر داده شده از سختترین دستاورد هاست. به عبارت دیگر افزودنی ها مواد شیمیایی هستند که برای بهبود فرآیند پذیری، افزایش طول عمر و یا دستیابی به خواص فیزیکی و شیمیایی مطلوب در محصول نهایی به پلیمر پایه اضافه می شوند. در حالی که محتوای افزودنی ها معمولا تنها چند درصد است، تاثیر آنها بر عملکرد و پایداری پلیمر قابل توجه است. هنگامی که مواد افزودنی اضافه می شوند، ترکیب پلیمری به عنوان مستربچ نامیده می شود و بر این اساس پردازش می شود.
نحوه استفاده از افزودنی های پلیمر :
نحوه استفاده از افزودنی پلیمری بسته به نوع پلیمر و کاربرد آن متفاوت است. استفاده مناسب از افزودنیهای پلیمری باعث بهبود ویژگیهای بسیاری از قبیل دوام، سختی، وضوح، قابلیت عدم فرسایش در هوا میشود، و در نتیجه ایجاد یک محصول با ارزش بالاتر میشود. با اینکه میتوانند برخی از افزودنی ها را برای بسیاری از پلیمر ها استفاده کرد ، اما همچنان حال بسیاری از آنها به صورت اختصاصی استفاده میشوند. به عبارت دیگر در مواردی از یک افزودنی مانند برخی ضد اکسندهها در بسیاری از پلیمرها برای طیف وسیعی از کاربرد نهایی استفاده میگردد. در موارد دیگر ممکن است یک افزودنی برای یک پلیمر معین و برای یک کاربرد نهایی خاص در نظر گرفته شود.
انواع افزودنی های پلیمر :
انواع افزودنی پلیمری تعداد بسیار زیادی را شامل میشوند. هر کدام از این مواد برای بهبود خاصی در عملکرد یا پایداری به پلیمر ها اضافه میشود. انتخاب مواد افزودنی مناسب برای پلیمر شما ممکن است کار سختی به نظر برسد، به همین دلیل از شخصی که تخصص گسترده در زمینه افزودنی ها و رزین های مختلف دارد سوالات مربوطه خود را بپرسید. در ادامه به معرفی انواع افزودنی های پلیمری خواهیم پرداخت.
به طور کلی انواع این افزودنی ها شامل موارد زیر است :
· پر کنندهها (Filler)
· نرمکنندهها
· تأخیر دهندههای اشتعال(Flame Retardant)
· پایدار کنندههای حرارتی (Stabilizer)
· عوامل ضد الکتریسیته ساکن(Antistatic agents)
· عوامل پف زا(Blowing agents)
· روانسازها
· مستربچ (رنگ)
· عوامل شبکه ای کننده
· افزودنیهای ضد مه (or Defog Anti fog)
· افزودنیهای مقاوم در برابر اشعه ماورابنفش (Anti UV)
به صورت کلی سه مورد از مهمترین افزودنی های پلیمری عبارت اند از پر کننده ها ، نرم کننده ها یا همان روان کننده ها و همچنین مستربچ ها میباشد. برای معرفی این موارد در ادامه توضیحاتی داده میشود.
افزودنی پر کننده پلیمری :
مواد پرکننده ذراتی هستند که به پلیمر اضافه میشوند که میتوانند خواص خاصی را بهبود بخشند یا محصول را ارزانتر کنند و همچنین ترکیبی از این دو ویژگی باشد. در سراسر جهان بیش از ۵۳ میلیون تن پرکننده (با کل مبلغ تقریبی ۱۸ میلیارد دلار) هر ساله در زمینههای مختلف کاربرد مانند کاغذ، پلاستیک، لاستیک، رنگ، پوشش، چسب و مهر و مواردی از این قبیل استفاده میگردد.
نرم کننده ها از مهمترین افزودنی پلیمری :
نرم کننده ها که با روان کننده ها نیز شناخته میشوند دسته ای از افزودنی های مهم پلیمری هستند که برای قالب گیری بهتر به پلیمر های خاصی اضافه میشوند. از طرفی به صورت کلی پلیمرها پایه اغلب سفت هستندو این مواد انعطاف پذیری و رئولوژی یا جریان، خواص مورد نیاز برای پردازش پلاستیک را ندارند. نرم کننده ها برای بهبود رئولوژی و همچنین الاستیسیته اضافه می شوند. نرم کننده ها یکی از رایج ترین افزودنی های پلیمری هستند و به عنوان مثال می توان به استرهای فتالات که در محصولات PVC استفاده می شود اشاره کرد.
نقش افزودنی پلیمری مستربچ رنگ بر تولید پلاستیک :
نقش اصلی این افزودنی پلیمری مستربچ برای ایجاد انواع رنگ در تولید پلاستیک است. هدف این عوامل تغییر رنگ محصول نهایی است، این افزودنی ها اغلب رنگدانه یا رنگ هستند. رنگ یا رنگدانه خاص انتخاب شده عمدتا بر اساس پلیمر پایه مورد استفاده است زیرا این دو ماده باید با هم سازگار باشند.