انواع پلیمر های خوراکی در موارد زیادی استفاده میشود. اما بیشترین کاربرد این پلیمر ها در تولید پلاستیک خوارکی جهت استفاده در ظروف بسته بندی خود را نشان میدهند. خصوصیات و ساختار این پلیمر ها امکان تجزیه پذیری مناسبی را به این مواد میدهد. همچنین به دلیل این خصوصیت انواع پلیمر های خوراکی در صنایع پزشکی نیز کاربرد دارند. این مواد به دلیل عدم وجود مواد سمی در تولید تجهیزات در این صنایع کاربرد بسیاری دارد. در این مطلب به برسی انواع پلیمر های خوراکی خواهیم پرداخت.

پلیمر چیست :

پیش از آنکه به پلیمر های خوراکی بپردازیم باید با واژه پلیمر آشنایی داشته باشید. پلیمرها یکی از ریزترین واحد پلاستیک ها میباشند. به طور کلی این مواد به دو دسته ترموست و ترموپلاست تقسیم میشوند. ساختار پلیمر ها تأثیر نسبی بر خصوصیت پلاستیکها دارد. برخی از این مواد به دلیل نوع و طول اتصال خاصیت کشسانی داشته و برخی دیگر دارای مقاومت بسیاری در برابر حرارت دارند. به طور کلی خصوصیت بسیاری توسط اتصال و نوع پلیمرها در پلاستیکها ایجاد میشود.

معرفی پلیمر های خوراکی :

پلیمرهای خوراکی به دلیل مزایایی همچون استفاده بعنوان مواد خوراکی، در مقایسه با پلیمرهای مصنوعی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند که می تواند به کاهش آلودگی محیط زیست کمک کند. پلیمرهای خوراکی عملآ می توانند بازیافت مواد را بهبود بخشیده و به دلیل زیست سازگار بودن شان، می توان آنها را جایگزین پلیمرهای مصنوعی کرد. همچنین از کاربردهای صنعتی من جمله دارو رسانی و مهندسی بافت برخوردار هستند. یک پلیمر هیدروژل مصنوعی امکان توسعه فیلم ها، پوشش ها، پلت های قابل اکسترود و نانو پلیمرهای مصنوعی به ویژه در حوزه پزشکی، کشاورزی و صنعت را فراهم می کند. علاوه براین، فناوری پلیمر خوراکی به صنایع غذایی کمک می کند تا محصولات جالب و با کیفیتی تولید کنند. مواد خوراکی جدید از منابع متعددی حاصل می شوند که به طور معمول بعنوان مواد دور ریختنی محسوب می شوند. هدف از این مقاله ارائه یک بررسی جامع از پلیمرهای خوراکی با بیان منبع اصلی آنها، خواص و کاربردهای بالقوه شان است.

هدف اصلی پلیمر های خوراکی :

هدف اصلی از بسته بندی مواد غذایی افزایش عمر نگهداری و محافظت آنها از اثرات نا مطلوب محیطی مثل نور رطوبت اکسیژن میکروارگانیزم ها و… است که امروزه علاوه بر این هدف مسائلی از قبیل :آگاهی مصرف کننده از محتویات بسته و توزیع آسان ماده غذایی نیز مطرح است .به موازات پیشرفت صنعت بسته بندی مشکلات زیست محیطی مرتبط با آن هم افزایش یافته من الجمله افزایش وزن زباله های مربوطه . امروزه عموما” از مواد پلاستیکی جهت بسته بندی استفاده می شود که غیر قابل تجزیه و بازیافت مجدد هستند .اما استفاده از فیلم های پلیمری خوراکی و قابل تجزیه زیستی این مشکل را تا حدودی برطرف کرده و می تواند جایگزین مواد پلاستیکی شوند .

به طور کلی پلیمرهای زیست تخریب پذیر به زیر مجموعه پلاستیک های زیست تخریب پذیر قرار میگیرند. در ادامه توضیحات بیشتری در این خصوص گفته میشود.

شباهت پلیمر های خورارکی و زیست تخریب پذیر :

در واقع پلیمر های خوراکی به دلیل استفاده از مواد طبیعی از دسته زیست تخریب پذیر میباشند. از این رو مشکل به خصوصی برای محیط زیست ایجاد نمیکند. به طور کلی پلیمرهای زیست تخریب پذیر یک نوع خاص از پلیمر است که پس از هدف مورد نظر خود با فرایند تجزیه باکتریایی تجزیه می‌شود و منجر به تشکیل فراورده‌های فرعی مانند گازها (CO 2، N 2)، آب، زیست توده، و نمکهای معدنی می‌شود. این پلیمرها به صورت طبیعی و مصنوعی ساخته شده‌اند و عمدتاً از گروه‌های عملکردی استر، آمید و اتر تشکیل شده‌اند. خواص و مکانیسم تجزیه آنها با ساختار دقیق آنها تعیین می‌شود. این پلیمرها غالباً با واکنشهای تراکم، پلیمریزاسیون حلقه باز و کاتالیزورهای فلزی سنتز می‌شوند. نمونه‌ها و کاربرد وسیعی از پلیمرهای تخریب پذیر وجود دارد.

نتیجه گیری :

به دلیل مسمومیت های ایجاد شده توسط استفاده نادرست از ظروف یکبارمصرف پلاستیکی ، محققین دست به تولید پلاستیکهایی ازپلیمر خوراکی زدند. در صورت انتشار مواد داخل الین پلیمرها هیچ مشکلی برای سلامتی انسان ندارند. از طرفی هم در محیط زیست تجزیه شده و به محیط برمیگردند. از این رو پیشبینی میشود که این مواد در ظروف نگهداری مواد غذایی جایگاه بسیار مناسبی پیدا میکنند. در این مطلب به معرفی و برسی پلیمر های خوراکی پرداختیم.