پلاستیک PVC چیست : یکی از انواع پلاستیک های ترموپلاست میباشد. نام اصلی این ماده پلی وینیل کلراید میباشد. به طور کلی پلی وینیل کلراید مانند دیگر پلاستیک های این دسته بندی در فرایند قالب گیری با سهولت بالا تولید میشوند. از طرفی به دلیل مقاومت فشاری مناسب در صنایع مختلف مانند پنجره های دو جداره استفاده قرار گرفته است. از طرفی قیمت پایین تر این مواد و حد پایین نرخ نتقال حرارت در پلاستیک های pvc یا همان پلی وینیل کلراید باعث شده تا این ماده به یکی از مواد مهم در صنایع ساختمان سازی تبدیل گردد. در ادامه به معرفی این ماده پلاستیکی حواهیم پرداخت.

 معرفی پلاستیک PVC پلی وینیل کلراید :

پی وی سی پلیمر ترموپلاستیکی با استحکام ، سفتی و مقاومت خوب در برابر خوردگی و مواد شیمیایی است . این محصول در ابتدا به صورت یک پودر سفید تولید می شود و بر اساس نوع کاربری که از آن انتظار می رود برای مصارف بعدی فرآیندهای اضافی بر روی آن انجام می شود . به عنوان مثال در مواردی که نیاز به انعطاف باشد باید به آن پلاستی سایزر اضافه شود . در حالت خالص و بدون مواد افزودنی ، ترکیبی است شکننده و سفید رنگ که در زمان تولید در دو نوع سفت و انعطاف پذیر تولید می شود.

ویژگی های پلی وینیل کلراید :

یکی از مهمترین ویژگی های پلاستیک پلی وینیل کلراید یا همان PVC ها مقاومت آنها در برابر حرارت است. این مورد در تولید برخی موارد ساختمانی میتواند کمک بزرگی کند. برخی از ویژگی های مهم پلیمر و پلاستیک PVC به شرح یر است.

سختی بالا :

پلاستیک های PVC دارامی سختی بالا در خصوص تحمل ضربه هستند.

مقاومت فشاری بالا :

تحمل پلاستیک های PVC بسیار بالا بوده و در برخی از شاخته های این پلاستیک مانند UPVC برای ساخت درو پنجره های خارجی ساختمان نیز استفاده میشوند.

مقامت نسبی در مقابل حرارت :

پلاستی های PVC یا همان پلی وینیل کلراید ها در خصوص حرارت مقومت نسبی مناسبی از خود نشان میدهند. لذا در صورت آتشسوزی تا حدی در مقابل آتش مقاومند

روش تولید پلاستیک های پلی وینیل کلراید :

پلی وینیل کلراید به‌وسیله پلیمریزاسیون مونومر وینیل کلراید شکل می‌گیرد. تولید تجارتی قسمت اعظم پی وی سی عمدتاً از طریق بسپارش تعلیقی انجام می‌شود و از بسپارش‌های توده‌ای و امولسیونی به میزان کمتر و از بسپارش محلولی به ندرت استفاده می‌شود. پلی وینیل کلراید از بلورینگی ناچیزی برخوردار بوده اما به علت زنجیرهای حجیم بسپار (نتیجه استخلاف بزرگ کلر) از استحکام و سختی برخوردار است.

تی جی برای آن بالا و به میزان ۸۱ درجه سانتیگراد است ولی میزان این تی جی آنقدر بالا نیست که فرایند با روش‌های گوناگون را دچار مشکل کند. در مقابل حرارت و نور نسبتاً ناپایدار بوده و کلرید هیدروژن از آن خارج می‌شود. این ماده اثرات زیانبخشی روی خواص اشیا دم دست (اجزای الکتریکی) علاوه بر اثرات فیزیولوژیکی بر جای می‌گذارد. پی وی سی پلاستیکی سخت است که به‌وسیله اضافه کردن روان‌کننده‌ها نرم و انعطاف‌پذیر می‌شود. بیشترین مورد استفاده آن فتالیت است. به دلیل سمی بودن فتالیت های موجود در پلاستیک های PVC ، از آن ها در تولیدات ظروف یکبار مصرف و موارد مرتبط کمتر استفاده میشود.

خواص پلی وینیل کلراید :

PVC یک پلیمر آتاکتیک است و بنابراین عملا غیر کریستالی است . هرچند که کریستاله شدن در برخی موارد به صورت محلی اتفاق می افتد اما هیچ گاه از 10 -15% تجاوز نخواهد کرد . چگالی این پلیمر برابر با 1.38 g/cm3 گزارش شدهی است . شفاف است و در برابر بخار نسبتا نفوذپذیر است . در برابر سایش مقاومت خوبی داشته و در دماهای پایین در برابر ضربه شکننده است.

خصوصیات شیمیایی PVC :

PVC پلاستیزه نشده تا دمای 60 درجه سانتی گراد مقاومت خوبی در برابر اسید ها ، بازها ، روغن ها ، الکل ها و هیدروکربن های آلیفاتیک دارد . در عوض ، در برابر آروماتیک ها ، هیدروکربن های کلرینه ، استرها و کتون ها حساس است . پی وی سی منعطف در برابر شرایط اتمسفری و نور خورشید حساس است . وینیل ها را می توان با رعایت موارد ایمنی در ساخت ترکیباتی که با مواد غذایی تماس دارند، استفاده کرد.

نتیجه گیری :

پلاستیک های پلی وینیل کلراید از یکی از انواع پلیمر ها با نام PVC تهیه میشوند. این پلاستیک ها دارای مقاومت فشاری و سختی مناسبی هستند. اگر چه به دلیل وجود مواد شیمیایی سمی مانند فتالیت در آن ها ، کاربرد های محدودی دارند. به طور کلی پلااستیک های تولید شده با پلیمر پلی وینیل کلراید در مصارف ساختمانی کاربرد دارند.