کاربرد انواع پلاستیک در صنایع غذایی بسیار است. به طور کلی تمامی پلاستیکهایی که در این صنایع بکارگرفته شدند از نوع ترموپلاست هستند. همچنین این پلاستیک ها باید دارای مجوز های خاصی باشند. این مجوز ها با آزمایش هایی برای تعیین جنس مواد تشکیل دهنده آنها به تولید کنندگان داده میشود. کاربرد اصلی پلاستیک در صنایع غذایی نگهداری موادغذایی است. از طرفی هم به دلیل امکان مسمومیت توسط پلاستیک ها مواد اندکی مجاز برای استفاده برای نگهداری مواد غذایی را دارند. در ادامه توضیحاتی جهت اطلاع بیشتر شما در خصوص استفاده مواد پلاستیکی در صنایع غذایی داده میشود.

تاریخچه مواد پلاستیکی :

کاربرد پلاستیک در زمان پیدایش آن در صنایع غذایی چندان وسیع نبود. اما با پیدایش مواد دیگر استفاده از آن در ظروف پلاستیکی برای نگهداری موادغذایی کاربرد بسیاری پیدا کرد. به طور کلی پیش از پیدایش پلاستیک در دهه های مجاور 1820، برای بسیاری از کار ها از عاج فیل استفاده می شد که در وحله اول بسیار کمیاب بود و در وحله دوم نیز یک کار زشت و نادرست بود. فیل های زیادی برای کشته شدند تا از عاج آنان در ساختن اجناس مختلف استفاده شود.

یکی از شیمی دان های مهم سوئدی بارون جونز جاکوب برزلیوس در سال 1833 اصطلاح پلیمر را برای اولین بار مطرح کرد. در اواخر سال 1839 میلادی نیز یک شیمی دان مستقل آمریکایی به نام چارلز گودیر موفق به کشف پلاستیک با کمک یافته های بارون برزلیوس شد. این روند به همین ترتیب ادامه داشت تا اینکه در سال 1840، ناتانیل مندلی هیوارد توانست با اضافه کردن گوگرد به لاستیک از چسبندگی این ماده بکاهد و این اولین تلاش برای اصلاح یک پلمیر طبیعی بود. در سال 1862 نیز برادران هایت موفق به تولید سلولوئید شدند.

اولین مواد پلاستیکی در صنعت غذایی :

سلولوئید اولین مواد پلاستیکی است. این ماده به دلیل مواد سمی استفاده و کاربرد چندانی در ظروف پلاستیک صنایع غذایی در آن زمان نداشت. لئو بیکلاند نیز در سال 1908 یک پلاستیک کاملا مصنوعی با نام فنل فرم الدهید یا بالکیت روانه بازار کرد. او همچنین فرایند استفاده از از این پلیمر به صورت پودر را نیز تبعیه کرده بود که اولین بار تئوری انجام این کار را هرمان استادینگر شیمی دان آلمانی ارائه کرد که مربوط اتصال پلیمر ها به واسطه پیوند کووالانسی بود که سبب شد در سال 1953 برنده جایزه نوبل شود.

اولین استفاده پلاستیک در صنایع غذایی :

اولین استفاده پلاستیک ها در صنایع غذایی در سال ۱۹۳۵ بدست شیمیدان‌های انگلیسی صورت گرفت. این شیمیدان ها طی تحقیقات علمی خود به ماده‌ای جدیدی به نام اتیلن دست یافتند که از خاصیت عایق حرارتی مطلوبی برخوردار بود. این ماده به دلیل عدم انتشار مواد سمی و همینطور قیمت و هزینه پایین برای تولید آن ، در صنایع غذایی بکارگرفته شد. بسته‌بندی های پلاستیکی پس از دهه ۱۹۵۰ میلادی به‌ طور گسترده‌ای مورد توجه قرار گرفت. در اواخر دهه ۱۹۷۰ بخش بسته‌ بندی پلاستیک شروع به رشد و توسعه نمود.

کاربرد پلاستیک در صنایع غذایی :

به طور کلی تمامی کاربرد پلاستیک در صنایع غذایی مربوط به تاولید ظروف پلاستیکی برای نگهداری موادغذایی میشود. از طرفی هم پلاستیک ها دارای انواع بسیاری هستند. تنها برخی از انواع این مواد مجاز برای استفاده در تولید ظروف پلاستیکی میباشند. در زیر برخی از انواع مجاز آنها را برای استفاده در تولید ظروف پلاستیکی بیان کرده ایم :

• پلی‌اتیلن PE ( تولید کننده پایه تمامی ظروف یکبار مصرف پلاستیکی شفاف)
• پلی پروپلین PP (بسته‌بندی چیپس، ماکارونی، شکلات، ویفر و..، و تهیه درب‌های پلاستیکی)
• پِت PET (بسته‌بندی نوشابه، آب‌میوه، روغن مایع و مواد مشابه)
• پلی استایرن PS (بسته‌بندی ماست، مربای تک‌نفره و …)
• نایلون (بسته‌بندی انواع فرآورده‌های گوشتی مانند کالباس، سوسیس و …)
• سلفون ترسبافون

پر استفاده ترین نوع پلاستیک در ظروف غذایی :

پر استفاده ترین ماده در تولید ظروف یکبار مصرف و چند بار مصرف غذایی پلاستیک های دسته پلی اتیلن میباشند. پلی اتیلن ها مواد سمی به محیط منتشر نمیکنند. از طرفی هم این مواد بازیافت پذیر هستند. همچنین قیمت مواد اولیه آن بسیار ارزان میباشند. لذا کاربرد پلی اتیلن ها در صنایع غذایی بسیار بالا میباشد.

نتیجه گیری :

در اوایل پیدایش پلاستیک ها استفاده از آن در صنایع غذایی چندان کاربرد نداشت. اما با پیشرفت تکنولوژی پلاستیک های بی خطر با قابلیت استفاده برای نگهداری مواد غذای تولید شدند. امروزه کاربرد پلاستیک ها در صنایع غذایی رشد بسیار چشم گیری داشته است. از طرفی به دلیل هزینه کمتر در تولید آن دارای محبوبیت بالایی در این زمینه میباشد.